دل من    

دل من تـنها بـود

                             دل من هرزه نـبـود ...                      

دل من عادت داشـت ، که بمانـد یک جا

                                                      به کجا ؟!          

معـلـوم است ، به در خانه تو !

                دل من عادت داشـت ،

که بمانـد آن جا ، پـشـت یک پرده تـوری

                      که تو هر روز آن را به کناری بزنی ...

                                      دل من ساکن دیوار و دری ،

                  که تو هر روز از آن می گـذری .   

دل من ساکن دستان تو بود

               دل من گوشه یک باغـچه بـود

که تو هر روز به آن می نگری

                             راستی ، دل من را دیـدی ...؟!!